Jedyny ocalały z operacji Red Wings, Marcus Luttrell pojawił się w filmie grając jednego z żołnierzy. Mimo że akcja filmu rozgrywa się w 2005 roku, operatorzy SEALs i inni żołnierze używają hełmów z mocowaniami na noktowizor firmy Ops-Core, które jeszcze wtedy nie istniały. Zobacz pozostałe ciekawostki. W bibliotece serwisu znajdziesz przejmujące dramaty o ludziach, na których wojna odcisnęła olbrzymie piętno, dokumenty przedstawiające przebieg konkretnych działań na froncie, a także opowieści o wielkich bohaterach. Wybraliśmy z nich 5 najlepszych odcinkowych produkcji, które opowiadają o wojnie i jej bezpośrednich konsekwencjach. film:description.label. Dwunastoletnia afgańska dziewczynka i jej matka tracą pracę w szpitalu, który zostaje zamknięty po przejęciu władzy przez Talibów. Dodatkowo wprowadza się zakaz opuszczania domów przez kobiety bez "prawnej opieki", czyli towarzystwa dorosłego mężczyzny lub chłopca. Główne bohaterki zostają w ten sposób 20 lat interwencji w Afganistanie kosztowało już ponad 2 bln dolarów. Prowadzona przez Stany Zjednoczone od 2001 roku interwencja w Afganistanie kosztowała 2,26 bln dolarów - poinformowała Afganistan w portalu TVN24! Czytaj najnowsze informacje. Oglądaj wideo i zdjęcia. U nas zawsze aktualne wiadomości z kraju, ze świata - sprawdź. Napisany przez Jonathana W. Stokesa "Blood Mountain" jest thrillerem rozgrywającym się w Afganistanie. Bohaterem jest młody żołnierz, którego oddział zostaje w całości zabity w Pakistanie, a on zostaje zmuszony do wzięcia udziału w eskorcie najbardziej poszukiwanego terrorysty na bardzo niebezpiecznym terenie. mln USD). W okresie interwencji radzieckiej w Afganistanie wspomagałmudz˙a-hedino´w, wspo´łpracuja˛cwo´wczas z siłami specjalnymi Stano´w Zjednoczonych i Pakistanu. Jego stosunek do USA zmieniłsie˛ radykalnie po wojnie z Irakiem o wyzwolenie Kuwejtu, w wyniku kto´rej amerykan´scyz˙ołnierze zostali rozmiesz- Zdaniem Polyi, rozpasany budżet wojskowy Stanów Zjednoczonych oraz wydatki wojskowe ich sojuszników, biorących udział w wojnie w Afganistanie (jak też koszta wojny w Iraku), sprzyjają również wzrostowi śmiertelności wskutek braku podstawowych środków do życia na całym świecie. W całym roku 2005 straty amerykańskie w Afganistanie wyniosły około 125 żołnierzy, co przewyższało straty z wszystkich poprzednich 3 lat konfliktu. Równolegle nastąpił wzrost przestępczości, zwłaszcza aktywności gangów porywających ludzi – według ministerstwa obrony w kraju grasowało w sumie około 1800 grup zbrojnych Opisując najlepsze amerykańskie filmy o wojnie,nie można nie wspomnieć o "Pearl Harbor" z Benem Affleckiem w roli tytułowej. Obraz został nakręcony w 2001 roku przez reżysera Michaela Baya. To opowieść o dwóch pilotach - towarzyszach i kolegach, którzy kochali jedną kobietę. 5g5pLS. Wojny to czarne plamy na historii świata. Czy miały sens, czy śmierć tysięcy ludzi miała znaczenie - na ten temat można dyskutować bez końca. Jednak każdej wojnie towarzyszyło mnóstwo ruchów społecznych, które na zawsze zmieniły historię. Bo, czy gdyby nie wojna, hipisi w ogóle by istnieli? A czy Bob Dylan napisałby chociaż jeden wiersz? Jakkolwiek okrutnie by to nie brzmiało, echo wojny odbiło się niezwykłą płodnością wśród artystów, którzy na swój sposób okazywali jej sprzeciw. Znalazło się tam miejsce także na kino, które drastycznie opisuje trudy wojen światowych, w Wietnamie czy Iraku. Niektóre filmy pokazują drastyczne historie weteranów lub jeńców wojennych, inne znowu pełne nadziei biografie tych, którzy przeżyli piekło. Większość obrazów przeszło już do klasyki, wyznaczając nowy nurt w kinie. Jeżeli nie widziałeś jeszcze tych filmów wojennych, koniecznie nadrób zaległości! Filmy wojenne o Wietnamie Amerykanie żałują i wstydzą się wojny w Wietnamie. Odcisnęła ona piętno zarówno na polityce zagranicznej, jak i na setkach tysięcy młodych ludzi - tych, którzy wyjechali na wojnę i tych, którzy zostali. W kinie amerykańskim można znaleźć mnóstwo filmów o tych wydarzeniach, większość z nich ma silny wydźwięk antywojenny. Oprócz niżej wymienionych, obowiązkowymi pozycjami są jeszcze: Cienka czerwona linia, Full Metal Jacket, Czas Apokalipsy i Good Morning, Vietnam. Trylogia wietnamska: Pluton (1986), Urodzony 4 lipca (1989), Pomiędzy niebem a ziemią (1993) Oliver Stone, reżyser filmu, podchodzi do tematu wojny w Wietnamie bardzo osobiście. Sam był jej uczestnikiem. Z tym koszmarem rozprawił się najlepszy sposób jaki mógł, reżyserując trzy kultowe już filmy, nazywane razem trylogią wietnamską. Każdy obraz ukazuje po części inną stronę wojny. Pluton to najbardziej brutalna część, ukazująca realia wojny w Wietnamie. Krytycy potwierdzają zgodnie, ze żaden inny dramat wojenny nie oddaje tak dokładnie nastrojów, które panowały w armii. To zderzenie ideologii młodych amerykańskich żołnierzy z brutalną rzeczywistością, która okazuje się być zupełnie inna. Amerykanie nienawidzą tej wojny, samych siebie i Wietnamu. Towarzyszymy głównemu bohaterowi, Chrisowi Taylorowi właśnie w tej przemianie. Urodzony 4 lipca to znowu film wojenny o weteranach. Równie brutalny i prawdziwy pokazuje młodych ludzi, natchnionych ideologią wyruszających na wojnę i bardzo szybko wracających, z zespołem stresu pourazowego i okaleczeni. W trakcie seansu widz bardzo szybko zaczyna sobie stawiać pytanie - jaki sens ma wojna? Czy ci ludzie musieli tak bezmyślnie ginąć? Ron Kovic, główny bohater, to właśnie jeden z tysięcy nastolatków, którzy ledwo skończywszy liceum wyruszyli na wojnę. Ron był świadkiem strasznych scen na wojnie, których nawet po powrocie do domu nie może zapomnieć. Postrzelony traci czucie w nogach i cały jego świat legnie w gruzach. Kiedy wraca do Stanów nikt nie darzy go szacunkiem, jakiego oczekuje. Ostatni z filmów - Między niebem z ziemią - jest oparty na prawdziwej historii Wietnamki Le Ly. Wielokrotnie gwałcona, maltretowana i zmuszana do ciężkich robót Le Ly w końcu poznaje amerykańskiego żołnierza, Steva Butlera. Butler wydaje się być inny niż wszyscy mężczyźni, których Wietnamka do tej pory poznała. Czuły i spokojny mężczyzna zdobywa jej serca. Le Ly godzi się za niego wyjść i wrócić razem z nim do Stanów. Okazuje się, że okrucieństwa, które do tej pory ją spotkały, nie równają się z tym co czeka ją w Ameryce. Szok kulturowy, brak akceptacji ze strony rodziny i sam mąż - który cierpi na zespół stresu pourazowego - to wszystko powoduje, że Le Ly zostaje po raz kolejny sama. Łowca Jeleni (1978) Film zasłynął przede wszystkim ze swojej sławnej sceny gry w rosyjską ruletkę. Tak jak większość obrazów o wojnie w Wietnamie, Łowca Jeleni skupia się na kilku bohaterach, ukazując ich przemianę psychiczną i fizyczną na wojnie. Film opowiada historię trzech przyjaciół z małej miejscowości w Stanach. Ich życie jest beztroskie, wypełnione zabawą. Tuż przed wylotem do Wietnamu jeden z nich, Steven, bierze ślub. Scena wesela jest niezwykle symboliczna w filmie, ukazuje ostatnie chwile szczęścia tych ludzi w ich życiu. Chwilę po wylądowaniu trafiają do niewoli i ich piekło się zaczyna. Łowca Jeleni to studium ludzkiej psychiki, której, już raz złamanej - nie można naprawić. Reżyser bardzo sprawnie ukazuje, jak trudno jest wrócić do domu po tym, jak było się świadkiem tak bestialskich scen. Film zachwyca także gwiazdorską obsadą. Zobaczymy tam: Roberta De Niro, Meryl Streep, Johna Savage i Christophera Walkena. Filmy wojenne o drugiej wojnie światowej O okrucieństwach drugiej wojny światowej powstały setki filmów i czasem można odnieść wrażenie, że ten temat nieprędko się wyczerpie. Filmy o tej wojnie robią wszyscy - Amerykanie, Niemcy, Polacy, Brytyjczycy czy Rosjanie. Ciężko wybrać tylko kilka najlepszych, dlatego oprócz niżej wymienionych polecamy: Parszywa Dwunastka, Szeregowiec Ryan, Pianista, Życie jest piękne, Chłopiec w pasiastej piżamie. Lista Schindlera (1993) Historia oparta na faktach. Oskar Schindler, niemiecki przedsiębiorca otwiera fabrykę w Krakowie. Pracują tam oczywiście za darmo Żydzi, zmuszani przez niemieckich okupantów. Majątek Schindlera bardzo szybko rośnie, a on sam zdobywa sympatię i szacunek niemieckich żołnierzy. W 1942 roku, kiedy w życie wchodzi plan Endlösung, w Schindlerze coś pęka. Próbuje uratować jak największą liczbę Żydów, wykupując ich do pracy w swojej fabryce. Łącznie Schindler uratował ich ponad tysiąc. Steven Spielberg, z racji swojego pochodzenia podszedł do filmu bardzo osobiście. Większość scen kręcona była w Polsce, a w produkcji uczestniczyło wielu Polaków. Obraz zdobył mnóstwo nagród, w tym 7 Oscarów. W 2004 roku film trafił na listę 25 obrazów, które weszły w skład National Film Registry - listy produkcji, które (według Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych) budują dziedzictwo kulturowe USA. Brutalność i melancholię filmu podkreśla sposób, w jaki był kręcony - cały obraz jest czarno - biały. Furia (2014) Jeden z nowszych filmów o tematyce wojennej - tym razem Brad Pitt w poważnej roli (w przeciwieństwie do kreacji w Bękartach Wojny). Film odebrany bardzo skrajnie, dlatego najlepiej sprawdzić samemu, czy jest dobry. Furia to nazwa amerykańskiego czołgu, jednego z nielicznych pozostały na froncie. Wojna już dobiega ku końcowi, a amerykańcy żołnierze wyruszają za linię frontu aby obronić aliancką linię zaopatrzenia. Towarzyszymy Furii w tej drodze. Do czołgistów dołącza młody chłopak, który na wojnie nie powinien się znaleźć, jednak szybko musi się dostosować i zacząć zabijać. Furia chwalona jest przede wszystkim za świetny montaż, zdjęcia i sceny batalistyczne. To prawdziwa gratka dla historyków i zainteresowanych tematem II wojny światowej. W filmie można zobaczyć prawdziwy niemiecki czołg Tygrys I. Egzemplarz ten, numer 131, stoi na co dzień w Bovington Tank Museum (Anglia, Wielka Brytania) i jest jedynym zachowanym w pełni sprawnym czołgiem tego typu na świecie. Obława (2012) Polski obraz, który nie odniósł sukcesu, na jaki zasługiwał. Film opowiada o partyzanckim oddziale ukrywającym się w lesie. Dowodzi im kapral Wydra, która rozprawia się zarówno z niemieckimi żołnierzami, jak i zdradzieckimi Polakami w brutalny sposób. Gwiazdorska obsada - Dorociński, Stuhr, Bohosiewicz i Rosati - dają się poznać z zupełnie innej strony. Film jest bardzo intymny, a widz po kolei poznaje każdego bohatera i dowiaduje się więcej na temat jego życia w tych trudnych czasach. Filmy wojenne o Iraku i Afganistanie O wojnie w Iraku powstało już mnóstwo filmów. Podobnie, jak w tematyce filmów wojennych o Wietnamie - przeważają obrazy ukazujące zespól stresu pourazowego, z którym powracają żołnierze. Inne czasy, te same problemy - brak zrozumienia, okrucieństwo, przemiana psychiczna, bezsens wojny. Bracia (2009) Sam Cahill zostaje wysłany do Afganistanu. Wszystko idzie dobrze, póki nie zostaje wzięty do niewoli razem ze swoim kolegą. Tam przeżywają prawdziwe piekło - są torturowani, islamiści próbują wyprać im mózg i zmuszają do bestialskich zachowań. Armia amerykańska robi wszystko, aby znaleźć porwanych żołnierzy, jednak terroryści sprawnie ich ukrywają. W końcu żona Sama, Grace, otrzymuje wiadomość, że jej mąż został uznany za zmarłego. Tak naprawdę Sam w tym samym czasie poddawany jest kolejnym torturom psychicznym i fizycznym. W końcu żołnierze stają przed ostatecznym wyzwaniem - muszą walczyć ze sobą na śmierć i życie, bo żywy może wyjść tylko jeden. Po zabiciu swojego przyjaciela Sam już nigdy nie będzie tym samym człowiekiem. Terroryści go wypuszczają, a żołnierz wraca do domu. Jego żonę i całą rodzinę, z bratem na czele czekają bardzo ciężkie chwile. Snajper (2014) Kolejny bardzo kontrowersyjny film wojenny. Krytycy albo go zmiażdżyli, albo zachwalali na łamach prasy i blogów. Snajper to film Clinta Eastwooda, opowiadający prawdziwą historię Chrisa Kyle’a, amerykańskiego snajpera znanego w armii pod pseudonimem “legenda”. Przezwisko było zasłużone - Kyle okazał się być najlepszym snajperem w historii elitarnej jednostki Navy SEALs. Podczas swojej służby zastrzelił 255 osób, a do celu potrafił trafić nawet z odległości 2 kilometrów. Dlaczego film otrzymał tak skrajne opinie? Przede wszystkim Eastwoodowi zarzuca się patos oraz wybielanie osoby Kyle’a. Przeciwnicy wojny w Iraku i Afganistanie są oburzeni, że powstała laurka człowieka, który mordował także kobiety i dzieci. Jednak oglądając film widzimy, że te wydarzenia odcisnęły piętno na psychice Kyle’a, który wracając do żony i dzieci był już innym człowiekiem. Historia jego życia zakończyła się bardzo tragicznie - został zastrzelony niedaleko domu przez kolegę z armii cierpiącego na zespół stresu pourazowego. Ocalony (2013) Kolejny film wojenny na faktach, skupiający się na niesławnej akcji “Red Wings”, którą mieli wykonać członkowie SEALs. Snajperzy otrzymują zadanie zabicia lidera talibów. Na misji, spotykają w lesie kilku cywilów. Bo burzliwej dyskusji, co z nimi zrobić, amerykanie decydują się na wypuszczenie ich. Okazuje się, że to był największy błąd w ich życiu. Cywile szybko dają znać talibom o obecności snajperów. Wrogowie szybko ich odnajdują i w lesie rozgrywa się walka o życie. Film jest nakręcony bardzo dynamicznie, dlatego widz podczas seansu nie zazna ani chwili spokoju. żołnierze walczą do ostatniego tchu, będąc przykładem amerykańskiego honoru i walki za ojczyznę. Można to odbierać bardzo różnie, ale trzeba przyznać, że każda scena w tym filmie robi ogromne wrażenie. Największe wrażenie robi jednak koniec filmu, kiedy jedynego ocalałego ratuje mieszkaniec pobliskiej wioski. Naraża tym życie całej swojej rodziny, jednak postępuje wobec zasad swojej religii. Morozow powiedział na posiedzeniu plenarnym Rady Federacji, że premiera filmu nie powinna odbyć się - jak zaplanowano - 9 maja, gdy Rosja świętuje Dzień Zwycięstwa w rocznicę zakończenia II wojny światowej w Europie. Parlamentarzysta zwrócił uwagę, że film wywołał krytyczne opinie weteranów wojny w Afganistanie. Łungin "to bez wątpienia reżyser utalentowany i znany" - przyznał Morozow, ale dodał, że otrzymał listy z negatywnymi opiniami o filmie, po których zorganizowano zamknięty pokaz z udziałem parlamentarzystów w ministerstwie kultury Rosji. "To rzeczywiście film niejednoznaczny. Stało się jasne, co wywołało taką negatywną reakcję" - relacjonował Morozow. "Grabieże, maruderstwo, bójki pomiędzy wojskowymi, nieścisłości i jawne wypaczenia wydarzeń historycznych - oto, co znalazło się u podstaw tego filmu" - oświadczył. Zaapelował, by nie dopuścić do premiery 9 maja i wskazał: "na takie święto mamy zupełnie inne filmy". Film Łungina miał wejść w Rosji na ekrany jesienią zeszłego roku, ale później premierę przełożono na maj. 1 lutego br. ukazał się oficjalny zwiastun filmu. Jego rosyjski tytuł brzmi "Bractwo", angielski - "Leaving Afghanistan". Akcja rozgrywa się w 1988 roku, pod koniec interwencji ZSRS w Afganistanie. Sowieckie oddziały wycofują się, a film pokazuje lokalny epizod - operację przebijania się 108. dywizji zmotoryzowanej do przełęczy Salang. W trakcie planowania tych działań jeden z Rosjan dostaje się do niewoli. Zdjęcia kręcono w Dagestanie na rosyjskim Kaukazie Północnym. Konsultantami byli uczestnicy prawdziwych konfliktów zbrojnych; sprzętu wojskowego użyczyła rosyjska armia. Film oparty jest na faktach. Łungin opowiadał w wywiadach prasowych, że inspiracją były wspomnienia, które usłyszał od Nikołaja Kowalowa, obecnie - parlamentarzysty, a wcześniej - oficera wojsk w Afganistanie, oficera Służby Wywiadu Zagranicznego (SWR) i dyrektora FSB w latach 1996-98. To jest historia 108. dywizji, jej przejścia przez Salang. Zobaczycie tam różnych Afgańczyków - zarówno mudżahedinów, jak i tych, którzy są po naszej stronie - opowiadał reżyser w wywiadzie dla agencji RIA Nowosti. Łungin zapowiadał, że chce pokazać w filmie "patriotyzm nieodświętny" i że jego obraz będzie mówił o "bezmyślności i okrucieństwie każdej wojny". Podkreślał jednak także, że film "opowiada o braterskim poświęceniu, ofiarności", które - jak ocenił - zawsze wyróżniały rosyjskie siły zbrojne. "Filmy, które robię, zawsze reprezentują nie jeden, a kilka punktów widzenia. Są u mnie bohaterowie, którzy mówią, że trzeba bombardować, trzeba się bić. A są i tacy, którzy mówią, że trzeba się wycofywać" - tłumaczył. W wywiadzie Łungin mówił także, że Afgańczycy wspominają armię sowiecką ciepło, a Rosjan - jako ludzi znacznie im bliższych od nielubianych Amerykanów. Negatywnie ocenił film Łungina wiceszef Ogólnorosyjskiej Organizacji Weteranów "Bractwo Bojowe" Giennadij Szorochow. Większość tych uczestników wydarzeń w Afganistanie, którzy obejrzeli film, ma do niego wyłącznie stosunek negatywny - oświadczył. Film zebrał wszelkiego rodzaju epizody i świństwa, które miały miejsce; oczywiście - były pewne aspekty. (...) Na wojnie bywają różne rzeczy, ale kiedy po 30 latach wspomina się tylko o najgorszym, to nie wiem, jak to oceniać - powiedział Szorochow w radiu Goworit Moskwa. Organizacja Szorochowa na razie nie podjęła decyzji, czy zwróci się do ministerstwa kultury z apelem o zakazanie filmu. Łungin jest reżyserem, scenarzystą i producentem filmowym. Wśród najbardziej znanych jego filmów są: "Taxi blues" (nagrodzony na festiwalu w Cannes), "Wyspa", "Car". Źródło: PAP, Rosyjskie filmy wojenne sprawią, że poznasz zupełnie nowe oblicze II wojny światowej. Historie opowiedziane ze wschodnich frontów sprawią, że zupełnie inaczej spojrzysz na filmowe dokonania radzieckich artystów. Jakie są najlepsze rosyjskie filmy wojenne?1. Tylko starzy ludzie idą do bitwy (1973)2. Aleksander Newski (1938)3. Tak tu cicho o zmierzchu (1972)4. Wojna i pokój (1967)5. Gambit turecki (2005)6. 9 kompania (2005)7. Twierdza Brześć (2010)Opowieści z II wojny światowej są poważnie rozbudowane, a współczesny widz ma do wyboru zatrzęsienie dzieł z całego świata. Wszyscy znamy wysokobudżetowe zachodnie hity, takie jak Szeregowiec Ryan, Wróg u bram czy Przełęcz ocalonych. Większość z nas jest miłośnikami tychże historii. Również w Polsce, na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat, powstało tak dużo filmów opisujących wojnę i codzienne realia tamtego okresu. II wojna światowa dorobiła się tak wielu interpretacji, że dzisiaj przedstawiam tylko maleńki wycinek. Mimo to zapraszam, nie będziecie powiedzieć, że od czasu zakończenia największego konfliktu zbrojnego na świecie, każde pokolenie filmowców koncentruje swoje myśli na tym okresie, chcąc przedstawić własną interpretację hitlerowskiej chciałbym rzucić światło na zakurzone i w wielu przypadkach niemal całkiem zapomniane rosyjskie filmy wojenne. Niektóre z nich powstały nawet w trakcie wojny, co może być zadziwiające, biorąc pod uwagę fakt, że wówczas Związek Radziecki był w centrum starzy ludzie idą do bitwy (1973)Jak tu iść na wojnę, kiedy jest się żółtodziobem? Przecież tylko starzy ludzie powinni walczyć. Oni nie mają nic do stracenia, bo wiedzą czym jest wojna i przeżyli już swoje, dlatego mogą najprostszych słowach dokładnie tak można by opisać niewiele mówiąca nazwa filmu. W rzeczywistości jest to przewrotne tłumaczenie rosyjskiego idiomu, gdzie „starzec” oznacza nie tylko człowieka w podeszłym wieku, ale również osobę mająca największe doświadczenie. W tym przypadku tytuł nabiera zupełnie innego prezentuje zdarzenia z późnego lata 1943 roku. Na wschodzie Ukrainy radzieckie wojsko szykuje się do przeprawy przez Dniepr. Armia Czerwona walczy z Niemcami na lądzie, a także w powietrzu. Przeciwko Luftwaffe wylatują młodzi radzieccy piloci. Żołnierze umierają każdego dnia, a ci którym udaje się przeżyć kolejny tydzień, są nazywani starymi ludźmi. W końcu udało im się przetrwać, a w wojennej zawierusze tylko to się zdobył większość radzieckich nagród filmowych. Choć pamiętajcie, że w kinematografii i kulturze była to zupełnie inna epoka. Co ciekawe, obraz nagrodzono również na Ogólnopolskim Festiwalu Filmowym w Baku w 1974 roku. Jednak nie wiem czy w tamtych czasach tego rodzaju odznaczenia nie były przejawem lizania tyłków Rosjanom. Raczej nie brałbym tej nagrody za kulturowy Newski (1938)Oto jeden z klejnotów w koronie rosyjskiego kina. Film przedstawia historyczne zwycięstwo rosyjskiego księcia Aleksandra Newskiego nad Zakonem Kawalerów Mieczowych. Film opowiada o wydarzeniach z XIII wieku. W 1941 roku reżyser Siergiej Eisenstein odebrał nagrodę od samego Józefa kolei 37 lat później film został włączony do kanonu 100 najlepszych filmów świata według sondażu przeprowadzonego przez włoskie wydawnictwo Arnoldo Mondadori powstał tuż przed wybuchem II wojny światowej, w okresie napiętych stosunków politycznych między Związkiem Radzieckim a nazistowskimi Niemcami. Co ciekawe, religia jest przedstawiona w filmie w sposób negatywny. Po premierze Aleksander Newski okazał się niezwykle popularnym obrazem – władze państwowe informowały, że film obejrzały 23 miliony był w obiegu do 23 sierpnia 1939 roku. W momencie podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow, obraz został wycofany z tu cicho o zmierzchu (1972)Ten radziecki dramat wojenny z 1972 roku koncentruje się na garnizonie rosyjskich żołnierzy – akcja rozgrywa się podczas II wojny światowej. Mimo, że film porusza tematykę antywojenną, to fabuła opowiada historię oddziału pięciu kobiet z dowódcą na czele, które miały za zadanie zlikwidować oddział niemieckich żołnierzy w lesie na na miejscu okazuje się, że zamiast dwóch niemieckich spadochroniarzy jest ich aż szesnastu. Bitwa kończy się śmiercią całego oddziału. Film został nominowany do Oscara w kategorii Najlepszy Film i pokój (1967) – Ważny film wojennyFilm został zrealizowany z wielkim rozmachem – podobnie jak powieść Lwa Tołstoja, na motywach której powstała czteroczęściowa ekranizacja. Opowieść przedstawia bitwy z wojen napoleońskich, między innymi Borodino i żelazną kurtyną nie było efektów specjalnych, jakie znamy z dzisiejszych hitów kinowych. Realizacja filmu trwała 6 lat, a w produkcji wzięły udział dziesiątki tysięcy żołnierzy radzieckich – między innymi pułk kawalerii. Jednak wysiłki reżysera się opłaciły, bo rok później Wojna i pokój zdobył nie wsparcie sowieckich władz, film pewnie nigdy by nie powstał. Ówczesny budżet filmowców równałby się dzisiaj prawie 60 milionom dolarów. Sprzedano 135 milionów biletów w samym Związku Turecki (2005) wśród najlepszych filmów wojennychRosyjskie kino szpiegowskie w solidną dawką historii. Film osadzony fabularnie w realiach wojny turecko-rosyjskiej. Los całej wojny spoczywa na barkach jednego człowieka. W filmie śledzimy jego losy. Turecki Gambit okazał się wielkim sukcesem kasowym, choć ostateczne recenzje krytyków były Brześć (2010)Kolejny film, którego zadaniem było pokazanie wielkości radzieckich oddziałów. Wspólna produkcja rosyjsko-białoruska przedstawia walkę o pierwszą rosyjską twierdzę, która stanęła naprzeciw niemieckiej inwazji. Bitwa miała miejsce w czerwcu 1941 roku, w momencie, gdy działania wojenne były już na najwyższych miał ukazać bohaterskie postępowanie i tragedię jaka spotkała żołnierzy Armii Czerwonej zaciekle bijących się w imieniu ZSRR. Według twórców fabuła została dokładnie odwzorowana z faktami historycznymi. Muzeum Twierdzy Brzeskiej pełniło rolę zarobił całkiem sporo kasy – jeśli kogoś to interesuje, twórcy zainkasowali ponad 4,5 miliona dolarów. Na rosyjskie standardy to całkiem spora kompania (2005) – radziecka misja w AfganistanieNowe rosyjskie filmy wojenne? W takiej sytuacji na pewno zainteresuje Was 9 kompania. Co prawda ta historia nie ma nic wspólnego z ponurymi czasami II wojny światowej, jednakże gdybyśmy mieli mówić o perłach w koronie współczesnej rosyjskiej kinematografii wojennej, to nie możemy pominąć 9 to wstrząsająca i dramatyczna ekranizacja jednej z rosyjskich kompanii wojennych. Mamy 1988 rok, a radzieccy żołnierze po przebyciu obozu szkoleniowego zostają wysłani na front do Afganistanu, gdzie gorąco jest nie tylko za sprawą że ci młodzi chłopcy w spokojnych czasach robiliby to samo, co my dzisiaj, naprawdę chwyta za gardło i trzyma do ostatniej minuty. W centrum afgańskiej zawieruchy widzimy bohaterskich żołnierzy umierających w obronie wzgórza rosyjskiej armii jest wyniszczany przez wiele liczniejsze afgańskie siły partyzanckie. Żołnierze proszą dowództwo o pomoc, ale odsiecz nie nadchodzi. Są zdani na siebie, a ich walka przypomina nieco obronę Westerplatte. Chociaż, w odniesieniu do rosyjskich oddziałów może być to dość niecodzienna strefie specjalnej uwagi (1978)Jeśli nie jesteś radzieckim weteranem wojennym – a istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie – to ten film może do Ciebie nie trafić. Ponoć wśród kilku pokoleń żołnierzy ZSRR zyskał status kultowego i stał się częścią rosyjskiej popkultury. Według szacunkowych danych ponad 35 milionów Rosjan widziało ten film przedstawia ćwiczenia wojsk radzieckich. Z tego względu wiele scen zostało ostatecznie wyciętych. Obawiano się o wyjście na jaw tajemnicy wojskowej. Początkowo nawet wydanie filmu było sztuka filmowa narodziła się w okresie Imperium Rosyjskiego. Związek Radziecki wydał na świat reżyserów należących do grona najnowocześniejszych twórców przemysłu 1919 roku powstała w Moskwie WGIK – najstarsza uczelnia filmowa na świecie. Kolebka światowej kinematografii potrzebowała własnej świątyni, która została stworzona przez aktora i reżysera Władimira potrzeba było jeszcze 41 lat, aby śmietanka największych krytyków i historyków kina uznała Pancernik Potiomkin za największe arcydzieło sztuki filmowej wszechczasów. Tym sposobem od 1958 roku radziecki przemysł filmowy zyskał perłę w koronie, jaką był film Siergieja ciekawe, zachodnie kino prawie od samego początku było formą rozrywki dla klasy pracującej – ten model funkcjonuje do dzisiaj. W przypadku rosyjskiej kinematografii aż do 1917 roku wypad do kina był rozrywką dla elit. Z tego względu treść filmów była dostosowana do wysokich wymagań intelektualnych ludzi odwiedzających sale kinowe. Prawdopodobnie z tego powodu radzieckie filmy wojenne są zupełnie inne od tych, które znamy zza oceanu. Nawet ambitna amerykańska kinematografia jest dużo bardziej lekkostrawna od rosyjskich średnio półkowych najlepsze filmy wojenne, które warto obejrzeć. Wiadomo – kinematografia naszych wschodnich sąsiadów dla wielu ludzi nie jest zbyt interesująca – jednak w tej koronie znajdziecie kilka pereł. Całkiem możliwe, że któryś z przedstawionych filmów wojennych przypadnie Wam do gustu.